THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Wednesday, November 18, 2009

Rinduan yang tidak terlepas

"Adakah aku bersalah kerana aku cinta padamu?
Adakah aku bersalah kerana hatiku berdebar apabila terlihatmu?
Adakah aku bersalah kerana matlamat hidupku adalahmu?
Jika aku bersalah, baik sahaja aku meniggalkan tempat ini.
Jika aku bersalah, baik sahaja aku mati.
Kenapa nak hidup dalam kesedihan macam ni?
Baik sahaja pergi dari sini..."

Aku masih ingat. Masa-masa baik yang kami lalui. Masa-masa buruk yang kami atasi. Ingat tak? Masa-masa yang kami lalui bersama. Aku takkan lupa. Takkan lupa.

Aku telah bertetap di Florida selama dua tahun ini. Sini cerah dan terang. Setiap hari aku berada di sini, setiap minit, setiap saat, aku sering berfikir tentangmu. Adakah kamu berfikir tentangku? Sering kali aku hendak lupakanmu, tapi gagal setiap kali. Aku tak mampu lepaskanmu. Aku tak mampu.

Dah dua tahun ini aku lari dari New York dan menetap di sini. Dah dua tahun. Tapi aku rasa macam dua hari saja. Masa berjalan dengan pantas apabila kamu tidak berada di sisiku. Aku rindukanmulah... Sangat rindu...

Adakah kamu masih ingat wajah aku? Ingatkah wajahku? Aku masih ingat wajahmu. Aku tak dapat lupakan. Aku masih sayangkanmu. Tapi... Kamu tak pernah sayangkan aku. Kamu hanya sayangkan itu Si Sarah yang menipu kamu itu. Kenapa kamu sayangkan penipu itu? Kenapa tak sayangkanku?

Letihlah. Setiap kali aku ingatkanmu, aku akan berasa sedih dan menangis. Sentiasa bernangis sehingga setiap air mata yang aku ada telah habis. Walaupun nangis, air mata takkan keluar lagi. Kejamnya kamu ni. Lihatlah apa terjadi padaku. Nangis tanpa air mata. Semua ini perbuatanmu...

Sedihnya, tahu tak? Aku sentiasa berseorangan. Aku tak berani membuat kawan baru di sini. Aku masih rindukan kawan-kawan di New York. Aku masih rindukan kamu.

Aku akan balik ke New York esok. Walaupun aku tak dapat lupakanmu, aku rasa aku takkan dapat lupakanmu. Aku akan balik kerana terlalu rindukan kawan-kawanku di situ. Tapi aku lebih rindukanmu.